Je hoort zo vaak mensen praten over de ware. De soulmate waarmee ze hun leven willen delen. De liefde op het eerste gezicht. En wat ik dan zo apart vind is dat die mensen dat kennelijk ook meteen weten als ze die persoon tegen het lijf lopen. Dat dat ‘de ware’ is. Zelf heb ik dat gevoel nog nooit gehad, ook al heb ik wel een relatie met iemand waar ik me wel mijn leven zie delen. Is dat dan de ware?  Herken ik het gevoel gewoon niet? Of is het overrated? Ik weet het niet zo goed.

Ik heb mijn ‘ware’ leren kennen toen hij nog werkte bij Dakdekker Nijmegen. Hij was de hele dag in de weer en op een dag hadden mijn ouders een dakdekker nodig en besloten ze Dakdekker Nijmegen te bellen voor een offerte. Mocht dit bevallen dan zouden zij ons dak in orde gaan maken. Toen het busje aan kwam rijden zag ik het al. Een jongen van mijn leeftijd, gespierd, sexy en ook nog eens helemaal mijn type. Ik was gelijk verkocht, maar ja, dat laat je natuurlijk niet meteen merken. Ik wilde heel stoer de deur open doen, maar struikelde hierdoor over de drempel en viel vol in zijn armen. Gelukkig ving hij me op anders was een tripje eerste hulp misschien wel aan de orde geweest. Hij vroeg zich hardop af of ik nu letterlijk voor hem was gevallen. Ik kon niet veel meer dan een beetje dom grijnzen. Wat was ik ook een onhandige muts af en toe. Dat was het begin van onze romance. Een week lang kwam hij elke dag naar ons huis voor het dak. Gelukkig had ik vakantie, dus alle tijd om hem eens rustig te leren kennen. Na deze week was het al snel voor elkaar en waren we onafscheidelijk.